Bir markanın kullanım hakkına lisans denir. Markanın lisansı tescil edildiği hizmetlerin veya ürünlerin bir kısmı ya da tamamı için bir başka kişiye lisans yoluyla verilebilir. İnhisarı lisans ve inhisarı olmayan lisans şeklinde iki türü vardır.

İnhisarı lisans, lisans veren başkasına lisans veremez, marka üzerindeki hakkını açık tutmadığı sürece kendisi de markayı kullanamaz. Lisans sözleşmesinde aksi karşılaştırılmamışsa inhisarı lisansa sahip olan kişi, üçüncü kişiler tarafından marka sahibinin markadan doğan hakkına tecavüz etmesiyle, marka sahibinin yasalar yoluyla açabileceği davaları kendi adına açabilir.

İnhisarı olmayan lisans da ise marka lisans sahiplerinin böyle bir durumda lisans açma hakkına sahip değildirler. Eğer sözleşmede karşılaştıramamışsa lisans sahipleri, lisanstan doğan haklarını üçüncü kişilere veremez. Buna alt lisans veremez de denilebilir.

Marka lisans hakkına sahip kişi, markanın koruma zamanında markasını kullanabilir, markasını her türlü tasarruf edebilir. Marka sahibi uygulamalarına uygunluk dâhilinde, lisans alan üreten malın veya yapılan hizmetlerin kalitesini garanti olunacak önlemleri alır. Sözleşme şartlarını lisans alan bu kararları ihlal ederse, tescilli markadan doğan haklarını, lisans alana karşı dava yoluyla ileri sürebilir. Lisans markalar sicile kayıt edilmezse, iyi niyetli diğer kişilere karşı ileri sürülemez. Marka lisans için; Noter onaylı lisans sözleşmesi gereklidir.